Celebruj siebie

Dzień urodzin to jeden z tych dni, kiedy kusi nas robienie podsumowań. Co się zmieniło w ciągu ostatniego roku? Czego dokonałam w trakcie całego życia? Czego jeszcze pragnę? Jakiś czas temu zaczęłam co roku w urodziny pisać do siebie list, który czytałam rok później. To niesamowite doświadczenie rozmawiać ze sobą rok starszą, słyszeć głos tej rok młodszej. Sprawdzać, powracać, zgadywać. Łatwo pogubić siebie. Łatwo zapomnieć o sobie. Łatwo podążać za głosami z zewnątrz, które rzadko są w 100% pozytywne. Dzień urodzin to okazja do podziękowania sobie. Do celebrowania siebie. Dziś dziękuję sobie. Za wierność wartościom. Za to, że je w ogóle odnalazłam, zdefiniowałam, poznałam i zaprzyjaźniłam się z nimi. Za wytrwałość. Bo ostatni rok pełen był problemów, górek i wyzwań, które wytrwałość wystawiały na próbę. Za cierpliwość. Oj tak! Cierpliwość dla siebie, dla dzieci, dla tego, który jest obok niezmiennie od tylu lat. Za schwytane okazje. Do nauki, do rozwoju, do rozwijania skrzydeł. Za mądrość. Zwłaszcza w zderzeniu z tymi, którzy definiują ją kompletnie inaczej niż ja. Za szczerość. Także tę, która wywołuje łzy, ale zawsze zderza z prawdziwym, głębokim ja. Za ludzi, tych, którzy są blisko i tych, którzy będąc daleko nie raz pomagają mi utwierdzać się w przekonaniu, że akceptacja siebie jest źródłem wszystkiego, co pozwala iść przez życie z podniesioną głową – odwagi, pewności siebie, poczucia własnej wartości, adekwatnej samooceny. Za odwagę. Do bycia po swojemu. Wbrew wszystkiemu i wszystkim, którym się to nie podoba. Wszystkiego najlepszego, KA$KA! <3